(بخش ۳)

برنامه ی آموزش تلفيقي

محيطي پرانگيزه،پرنشاط و فعال را برای فرايند ياددهي ويادگيري فراهم مي كند

ونتايج مفيد،مؤثر وارضا كننده ای به وجود می آورد.

• نياز هاي جامعه ی امروز
• عصر انفجار اطلاعات وپيشرفت سريع فناوري هاي ارتباطي
• افزايش مواد وموضوع های يادگيری بدون نتيجه
• توان شيوه های آموزشی سنتی و غير جوابگو بودن آن در برابر نسل جوان

ضرورت واهميت پرداختن به شيوه های تلفيقی برنامه ريزی وتهيه وتوليد واجرای تلفيقی برنامه های درسی را مشخص مي كند.

برگرفته از عصر آموزش

همان گونه که مهرمحمدی در دانشنامۀ، ایرانی برنامۀ درسی ذکر می کند؛

شاید تزریق ویژگی چابکی، چالاکی و پویایی در برنامۀ درسی مدرسه ای و ایجاد توان واکنش سریع و پاسخگوئی به مسائل روز را

بتوان جزء مهم ترین امتیازات یا توجیهات روی آوردن به رویکرد تلفیق در برنامه درسی دانست.

این توجیه دارای آنچنان اهمیتی است که در آن حیات و مرگ نظام آموزشی را می توان یافت

یا به عبارت دیگر نظام های آموزشی سنت زده و متحجر را از نظام های آموزشی مترقی و مدرن می توان تمییز داد .

علاوه بر این، بستر سازی برای یادگیری مادام العمر که از کیفیت های بارز و مورد تأکید سند تحول بنیادین آموزش و پرورش است،

امتیاز دیگری است که با قرار دادن مسائل و سوژه ها در متن برنامه های یادگیری مدرسه ای در چارچوب رویکرد تلفیقی می تواند تحقق یابد.

• هو مفری(۱۹۸۱)می نویسد:

• واقعیت آن است که دانش آموزان میل دارند آن چیزی را که ما معلمان به آن ها یاد می دهیم بیاموزند.

اگر ما ارتباط دادن مطالب با معانی و تلفیق مفاهیم،مضامین ومهارت ها را از آن ها بخواهیم،

آن ها هم همان ها راخواهند آموخت

واگر به آموزش صرف مفاهیم مجزا وغیر مرتبط بپردازیم به همین نحو یاد می گیرند.

• در این کتاب ضمن معرفی این شیوه وبرشمردن ویژگی ها وفواید آن،

  به موارد ضروری وپیش نیازهای اجرایی آن اشاره شده است.

• برنامه ی تلفیقی نه تنها مورد پسند وعلاقۀ یادگیرنده است،

  بلکه موجب نشاط وهیجان یاددهنده ها یعنی معلمان است.

• برنامه ی آموزش تلفیقی به معلمان اجازه می دهد به آینده ی دانش آموزان توجه بیشتری داشته باشند

  ومتناسب با نیازهای آتیۀ آنان به تهیه وتولید برنامه های درسی بپردازند.

• این برنامه به دانش آموزان اجازه می دهد که نسبت به مسائل یادگیری خود دقیق باشند

  وکنترل امر یادگیری خود را بدست گیرند.

• تلفیق علوم و متناسب ساختن آن ها با توانایی و علایق دانش آموزان

  موجب تحقّق یادگیری معنادار در برنامه های درسی می شود

• در برنامه های درسی که در آن ها موضوعات با یکدیگر تلفیق می شوند،

  مرزهای تلفیقی می تواند مرزهای قراردادی ایجاد شده در دانش بشری را از بین برده،

  وحدت لازم برای درک واقعی تر مسائل اجتماعی و انسانی را فراهم کند (اسپوتز همکاران ، ۲۰۰۴)

• تلفیق موضوعات درسی امکان لازم را برای برخورد کنجکاوانه و پرسشگر دانش آموزان فراهم می کند.

آنها می توانند فارغ از محدودیت های موجود،

به جای آن که موضوعات را به طور مجزا از یک دیگر مطالعه کنند،
به مطالعۀ همه جانبه و یکپارچۀ محیط پیرامون خود بپردازند واین روند علاوه بر پیشرفت تحصیلی،
علاقۀ دانش آموزان به درس و مسائل تربیتی را تقویت می کند (پرینگ۷ {۱۵}،۱۹۸۳)

• استفاده از برنامه های درسی تلفیقی
  به معلمان امکان می دهد تا موضوعات درسی را با مسائل روزمره زندگی بیامیزند.

از این طریق آنها مطالعه موضوعات درسی را امری بیهوده تلقی نمی کنند

بلکه قادرند آنچه را می آموزند، درعرصۀ عمل وزندگی خود نیز به کار گیرند.

به علاوه به کارگیری دانش امکان تولید آن را از سوی دانش آموزان فراهم نموده

و یادگیری را برای آن ها جالب و شوق انگیز می سازد.  (اگبرشت ۸{۱۶}،۱۹۹۹، نیپ ۹{ ۱۷} وهمکاران ۱۹۹۶).

• در نتیجه باید گفت؛

• روی آوردن به آموزش تلفیقی یک ضرورت در امر آموزش محسوب می شود.
• این شیوۀ تدریس نوپاست وهنوز در نظام آموزشی همه گیر نشده است.
• شیوۀ تدریس سنتی متحجر وقدیمی شده است وکارایی گذشتۀ خود را ندارد.
• سواد رسانه ای در آموزش تکنولوژی هنوز به حد قابل قبولی نرسیده است.
• از جانبی هم سند تحول آموزش وپروش دستیابی به فناوری در آموزش را جزو اصول اصلی خود می داند.
• همۀ نیازها تنها در قالب گفتار ذکر شده اند اما هنوز عملی نشده اند.

• راهکار چیست؟

• آیا نباید وزارت آموزش وپرورش همگام با تعریف علل واهداف سند تحول بنیادین
  وذکر موضوعات اساسی در جهت اجرایی شدن آن نیز گام های مؤثری را بردارد؟

• رشد نظام آموزش وپرورش در گرو حرکت موازی آموزش سنتی و تکنولوژی در آموزش تلفیقی است
  که باید به طور جدی در دروس مختلف مورد بررسی قرار بگیرد تا به این مهم دست یافت؛
• در کدام یک از بخش های دروس باید از شیوۀ تدریس سنتی
  ودر کدام یک از بخش ها باید از فناوری نوین در قالب های مختلف و یا شیوه های گروهی بهره مند شد.
• پس از تعریف وتعیین این اصول باید مدتی به صورت آزمایشی این مسیر را طی کرد
  تا دریابیم نوع تشخیص هر بخش با توجه به شیوۀ آموزشی صحیح بوده است یا نه.
• پس از مدتی نیز می توان دامنۀ زیرمجموعه های تدریس تلفیقی را متناسب با پیشرفت علمی واجتماعی
  وافزایش نیازهای فردی واجتماعی گسترش داد.
  منبع:
• مهرمحمدی،محمود؛  چيستي، چرايي و چگونگي روش تدريس تلفيقي