(بخش ۲)
گوناگونی های روش تدریس تلفیقی
مثل خیلی از مفاهیم ساده، یادگیری تلفیقی هم گوناگونی های مختلفی دارد.
تعامل چهره به چهره می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- تدریس به یک گروه بزرگ
- گروه‌هایی با اندازه‌های مختلف برای بحث، طوفان ذهنی، ایفای نقش، یا پروژه‌ها.
- هدایت کردن تک به تک افراد یا بازخورد دادن به آنها
تجربیات دیجیتال هم می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- محتوای متنی
- ویدیوها
- سناریوهای تعاملی و برهم کنشی
- اثبات‌ها یا شبیه سازی‌ها
- گروه‌های بحث آنلاین
- بررسی‌های موازی
منبع: Elearning Industry
از آنچه که در مطلب فوق ذکر شد، به نظر می آید هر کدام از بخش های یادگیری تلفیقی خصائص خاص خود را دارند؛
- در شیوۀ تدریس سنتی معلم و دانش آموزان به طور مستقیم با یک دیگر تعامل دارند.
- بحث های علمی در کلاس می تواند نقاط عطفی داشته ومسلما مثمر ثمر باشد.
- رویارویی اعضای کلاس منجر به شکل گیری نقش ها و ایفای نقش کلاسی می شود.
- امکان هدایت دانش آموزان در جهت هدف به صورت راحت تری امکان پذیر است.
- می توان از روش شیوۀ آموزش گروهی که خود روشی پویا، نوین، کارآمد است بهره مند شد.
- تجربیات دیجیتال نیز به مثابۀ پنجره ای رو به سوی دنیایی از اطلاعات است که می تواند تنوع مطلوب را به کلاس ارائه دهد.
- اگر امر آموزش نتواند همگام با تکنولوژی عصر خود پیش برود، نمی تواند نیروی انسانی متناسب با عصر فناوری را تربیت کند و همین امر یک تناقض بین نیروی انسانی ونیازهای اجتماع را در پی دارد.
- نمی توان از دانش آموزانی که شخصیت آن ها در عصر فناوری صورت گرفته توقع داشت تدریس سنتی وخالی از فناوری را بپذیرند و در راستای آن قدم بردارند.
- مسلما در سال های آتی نیز به تناسب پیشرفتی که در جامعه حاصل می شود نمی توان توقع داشت دانش آموزان از رویۀ امروز ما، هرچند کارآمد استفاده کنند.
- بروزرسانی شیوۀ آموزشی یک ضرورت اجتناب ناپذیر است که نباید چشمانمان را بر روی آن ببندیم.
پس نتیجه می گیریم؛
- اگر امر تدریس را به مانند یک انسان فرض کنیم که قرار است در راه هدف نهایی سند تحول آموزش یعنی فرصت های تربیتی گام بردارد؛
تدریس سنتی یک پای او وتدریس الکترونیکی هم پای دیگر اوست که باید در کنار هم به صورت موازی وتلفیقی جلو بروند ودر غیر این صورت هدف سند تحول به بار نمی شیند.