(بخش سوم)
راهکار اجرایی رویکرد رهبری معلم
رهبری و هدایت کلاس:
معلم برای اداره مطلوب کلاس به دو مهارت مهم احتیاج دارد، یکی برقراری ارتباط مؤثر و مثبت با دانش آموزان و دیگری، مدیریت کلاس.
برای کمک به معلمان در ایجاد جوی آرام و مطلوب در کلاس، چهار راهبرد پیشنهاد می شود:
الف) پیشگیری از رفتار های نامطلوب دانش آموزان در کلاس
کاوینگتون (۱۹۹۹) در رابطه با این کار، نکات زیر را توصیه می کند:
۱- در بعضی مواقع با عوامل بی نظمی کلاس باید به طور انفرادی ارتباط برقرار کرده و از دلایل آن مطلع شوید.
۲- رفتارها و فعالیت های برهم زننده نظم را مشخص و آن را به صورت قوانین در کلاس مطرح کنید.
مثلا: کثیف کردن دیوار ها قدغن است.
۳- منتظر برخی رفتار های غیر قابل پیش بینی باشید و میزان توانایی برخورد خود را با آنها بسنجید.
۴- دانش آموزان باید رفتارهای مطلوب معلم را بدانند. مثلا: دوست دارم برای صحبت، اول دست خود را بلند کنید.
۵- به رفتار های نامطلوب، واکنش جدی نشان دهید. زیرا بی توجهی به این امر موجب نا کارآمد جلوه کردن شما در نظر آنها می شود.
۶- در شروع کار، قوانین و ضوابط کلاس را مشخص و مطرح کنید و سعی کنید آنها، روشن و قابل اجرا باشند.
۷- قوانین باید قابل درک باشند، برای کلاسهای ابتدایی قوانین ساده و کلی تر و برای کلاسهای بالاتر قوانین پیچیده تر.
۸- کلاس درس را در آغاز با جدیت شروع کنید و متعاقب آن آزادی بیشتری به دانش آموزان بدهید، زیرا کنترل آنها پس از دادن آزادی های بسیار در آغاز، مشکل است.
۹- یادگیری را با اهمیت و معنی دار کنید تا دانش آموزان علاقمند شده و خسته نشوند.
ب) برقراری ارتباط مؤثر و مثبت با دانش آموزان
توجه به موارد ذیل در برقراری ارتباط مناسب و مؤثر در کلاس مفید است:
– معلم باید مؤدبانه صحبت کند و از کلمات آمرانه بپرهیزد.
– معلم باید در مواقع لزوم از دانش آموزان خواهش و تقاضا کند.
– به دانش آموزان بیاموزید که احساسات خود را بدون افراط و تفریط نشان دهند و اینکه استفاده از احساسات برای تأثیر گذاری بر دیگران کار درستی نیست.
– گاهی اوقات سوال های غیر جدی مطرح کنید تا ساختار شخصیتی شما جدی و غیر قابل انعطاف به نظر نیاید.
ج) استفاده از روش یادگیری مشارکتی در کلاس
وجوه تمایز روش های مشارکتی بر اساس شیوه سازماندهی تکالیف و شیوه ارائه پاداش مشخص می شوند.
شیوه سازماندهی تکالیف:
الف) تکالیف به صورت مشترک باشد و نمره کلی دریافت کنند.
ب) دانش آموزان به صورت انفرادی کار کنند و ارزشیابی شوند در حالی که روی یک موضوع کلی کار می کنند. که این روش دوم باعث می شود همگی افراد گروه درگیر کار شوند.
د) فراهم کردن جوّ مثبت و مطلوب برای یادگیری و آموزش:
راهبرد چهارم برای رهبری و هدایت کلاس، در حقیقت چکیده و نتیجه سه راهبرد قبلی است.
پیشنهاد هایی برای کمک به این زمینه وجود دارد که به آنها اشاره می کنیم:
۱- مقررات کلاس را با مشارکت دانش آموزان تدوین کنید و بیشتر بر پیامد های مثبت اطاعت از قوانین تاکید کنید.
۲- آموزش کلاس را با قاطعیت و جدیت شروع کنید و سپس آزادی بیشتر بدهید.
۳- شرایط و ضوابط کلاس را مرتّباً طبق نظر دانش آموزان تغییر ندهید.
۴- از تهدید بپرهیزید.
۵- بر عملکرد دانش آموزان تمرکز کنید نه شخصیت آنها.
۶- آرام و قاطع برخورد کنید.
۷- از انتقامجویی یا تمسخر دانش آموزان بپرهیزید.
۸- اگر عصبانی هستید ابتدا خود را کنترل و سپس به صحبت بپردازید.
۹- رفتار های نامطلوب را با جریمه، به تکالیف درسی پیوند نزنید.
۱۰- با دادن فرصت دوباره به دانش آموزان خاطی و پذیرش آنها، آنها را تقویت کنید.
۱۱- از اشتباهات کوچک چشم پوشی کنید.
۱۲- یادگیری را معنی دار کنید.
۱۳- در صورت لزوم و عدم توجه به اشاره های غیر مستقیم، دانش آموزان را به طور مستقیم مورد خطاب قرار دهید.
۱۴- از ساز و کارهای پیچیده روانشناختی و عواملی که بر تدریس اثر می گذارد استفاده کنید.
۱۵- به تأثیر انتظار معلم و تحقیقات انجام شده در این زمینه توجه داشته باشید.
۱۶- کلاس درس را نظامی اجتماعی در نظر بگیرید. بدون تردید این آموزش ها و نوع روابط آموخته شده در زندگی بزرگسالی هر دانش آموز تأثیر می گذارد و میزان موفقیت یا عدم موفقیت او را تا حدود زیادی مشخص می کند.
منبع:
برگرفته از کتاب روانشناسی تربیتی دکتر پروین کدیور