سبک های مدیریت کلاس در رویکرد رهبری معلم
مارتین وهمکاران (۱۹۹۸)، با استناد به چارچوب مفهومی ولفگانگ وگلیکمن، جنبه های مدیریت کلاس را در سه بعد سازمان دهی کرده اند:
الف) مدیریت آموزش که شامل جنبه هایی چون؛
نظارت بر محیط کلاس، ساخت دهی فعالیت های روزانۀ برنامۀ درسی وتخصیص مواد آموزشی برای دانش آموزان است؛
چگونگی انجام این وظایف ومیزان نقش معلم ودانش آموز در انجام دادن آن ها، در جو عمومی کلاس و سبک مدیریت کلاس تأثیر بسزا دارد.
ب) مدیریت افراد
که در این بعد به اعتقاد معلم دربارۀ دانش آموزان و تلاش های معلم برای توسعۀ روابط با دانش آموزان مرتبط است؛
به گزارش پژوهشگرانی چون؛
گلسر (۱۹۸۶)، گوردن(۱۹۷۴) و وین استین (۱۹۹۶) کیفیت رفتار معلم وشاگرد، تأثیر بسیار بر موفقیت علمی دانش آموزان دارد.
چنانکه وین استین استدلال می کند؛
«معلمان خوب زمانی را صرف شناختن دانش آموزان وعلائق آن ها می کنند
وبر اساس این شناخت، ارتباط دوستانه در قالب یک دوست ویک بزرگسال مسئول با دانش آموزان برقرار می کنند».
ج)مدیریت رفتارِِِ
که ارتباط تنگاتنگی با مدیریت افراد دارد، بخشی مهم از مدیریت کلاس است.
این جنبه شامل استراتژی های انضباطی است که به منظور جلوگیری از بدرفتاری دانش آموزان به کار می رود.
فرایندهایی چون تعیین قوانین، تعیین ساختار پاداش وفراهم کردن فرصت هایی برای«خود- انضباطی» دانش آموزان در این حیطه جای دارد.
مطالعۀ کلاسیک اندرسون وهمکارانش(۱۹۸۰) نشان می دهد که تعیین قوانین واجرای آن ها عاملی کلیدی در مدیریت اثربخش کلاس است؛
اما تا وقتی که این قوانین با همیاری دانش آموزان شکل نگیرد، نمی تواند آن ها را به پیروی کردن برانگیزاند.
به عقیدۀ وین استین و میگنانو(۱۹۹۳) نیز، قوانین انضباطی کلاس باید به شیوۀ توافقی وطی مکالمه ای دوستانه تهیه شود تا موفقیت به بار آورد.
به این ترتیب، ایجاد یک ساختار پاداش اثربخش وتشویق رفتار مناسب دانش آموزان ابزاری مؤثر در منع بدرفتاری و حفظ نظم در محیط کلاس است (مارتین وین، ۲۰۰۴).
برگرفته از پرتال آموزش جامع تدریس