محمود عنبرانی پژوهشگر، نویسنده و شاعر معاصر سال ۱۳۱۳در چنین روزی متولد شد. وی تحصیلات متوسطه را در شهر زادگاهش، سبزوار، گذراند و در سال ۱۳۳۳ به مشهد رفت. دو سال پس از آن در کنکور دانشکده پزشکی مشهد پذیرفته شد ولی به دلیل مشکلات شخصی نتوانست آن را دنبال کند. در سال ۱۳۴۳ در دانشکده ادبیات و علوم انسانی دکتر علی شریعتی مشهد پذیرفته شد و سال آخر دورۀ کارشناسی در کنکور بورسیه هنرهای دراماتیک اهدایی دانشگاه نانسی فرانسه، رتبه اول را از میان دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد کسب کرد.
او در سال ۱۳۴۷ به اصفهان رفت و در رشته مدیریت دانشگاه اصفهان مشغول به تحصیل شد و در کارخانه ذوب آهن اصفهان به اشتغال پرداخت.
در سال ۱۳۵۴ به تهران آمد و در مجتمع آموزشی صنعتی کشور مشغول به کار شد. پس از آن خود را بازنشته کرد و بخش اعلام فرهنگ لاروس کوچک فرانسه را به فارسی برگرداند. همچنین بخش‌هایی از دایره المعارف دانش بشر را اصلاح کرد.
محمود عنبرانی داستان کوتاه سه قصه، سه ماهی، موش بازیگوش و مرد پیر و آسیاب را تالیف کرده است و یک مجموعه شعر به نام «فریاد از زیر آب» را در سال۱۳۸۲ منتشر کرد.
از عنبرانی آثار علمی فراوانی نیز موجود است که از آن جمله می‌توان به:
«سرگذشت و زندگانی کرم ابریشم»، «زعفران طلای قرمز»، «درخت طلا و ابریشم»، «طبیعت و تکنولوژی»، «قارچ طلای سفید»، «زرشک و عناب»، «پنیرسازی در خانه»، «چگونگی نگهداری از پوست و مو»، «ویژگی‌های غذا-دارویی سیر و پیاز»، «ک‍ی‍وی طلای س‍ب‍ز»، «ت‍غ‍ذی‍ه و ت‍رب‍ی‍ت ک‍ودک» و «ت‍رب‍ی‍ت ک‍ودک تا روزگ‍ار ب‍ل‍وغ» اشاره نمود.
عنبرانی در زمینه تاریخ و ابنیه تاریخی چندین مقاله نگاشته‌است که یکی از آن‌ها مقاله‌ای تحت عنوان «زنده‌نویس تاریخ» است. در ادامه چکیده‌ای از مقاله مذکور آورده شده‌است:
«از دیر زمان در ناحیه بیهق و بویژه در سبزوار مذهب شیعه امامیه رواج داشته است و شعر مشهور مولوی در مثنوی حاکی از آن است: سبزوار است این جهان کج مدار ما چو بو بکریم در وی خوار و زار سرگذشت بیهقی الشیخ ابو الفضل محمد بن الحسین الکاتب البیهقی نویسنده و مورخ نامی در سال ۳۸۵ ه ق در ده حارث آباد، در جنوب غربی سبزوار کنونی دیده به جهان گشود.
بیهقی هیچ‌گاه گزافه نگفته، دچار حب و بغض نشده و همواره در سراسر نوشته‌اش از تواضع دست برنمی‌دارد و اعتراف می‌کند که:کسان دیگر از او شایسته‌تر هستند ولی چون آنان به شغل‌های بزرگ مشغولند و فرصت نوشتن ندارند، او این امر را در پیش گرفته است. باشد که موریانه‌های آشفتگی به خوردن پایه عصا مشغول گردند و تکیه کننده را به خاک افکنند!
فردوسی در این زمینه می‌گوید: به یک دست آتش به یک دست آبی چنین است آیین افراسیاب بیهقی سرانجام در ماه صفر ۴۷۰ به میعادگاه جاودان روی نهاد. در این کتاب از آغاز روی کار آمدن سبکتکین تا آغاز حکومت سلطان ابراهیم را مو به مو با وسواس تمام و با دقت، دیده‌های خود و شنیده‌های مطمئن را از سال ۴۰۹ تا حدود ۴۵۱ به طور روزانه نوشته که بیش از سی جلد بوده است. مونتنی نویسنده فرانسوی، تاریخ را یکی از وسایل مؤثر آموزشهای اخلاقی شمرده است و خود بیهقی در این زمینه می‌گوید:«غرض درآورد این حکایات آن باشد تا تاریخ بدان آراسته گردد و دیگر تا هر کس که خرد دارد و همتی، با آن خرد یار شود…»