موضوع: پیش‌نیازهای توسعه چند ساحتی در آموزش و پرورش
سخنران: امین محمدزاده
همایش: نقش علوم انسانی در توسعه پایدار
سلام. من امین محمدزاده هستم؛ کارشناس ارشد جامعه شناسی و فعال اجتماعی و فرهنگی می‌باشم. همچنین عضو هیأت امنای شرکت تعاونی توسعه و عمران شهر مشهد و مدیر بانک کتاب بهار هستم. مدت ۱۱ سال است که در حوزه نشر فعالیت دارم و اولین کتاب فروشی خود را در غرب مشهد پایه‌گذاری کردم. پس از آن با کمک تعدادی از دانشجویان دانشگاه مشهد چندین شعبه در سطح شهر احداث کردیم و سال پیش دهمین سال تأسیس بانک کتاب بهار را جشن گرفتیم.
ما در بانک کتاب بهار علاوه بر کتاب‌های آموزشی، طیف وسیعی از کتاب‌های عمومی_ از کودک تا بزرگسال_ را عرضه کرده‌ایم. با کمال افتخار روزانه در حدود ۵۰هزار نفر از مردم مشهد به کتاب‌فروشی ما مراجعه می‌کنند و ما به لطف خدا توانسته‌ایم رضایت آن‌ها را جلب کنیم.
خدا را شاکریم که توانستیم با مؤسسه انتشاراتی ضریح آفتاب قراردادی امضا کرده و از این پس به عنوان نماینده فرهنگی ضریح آفتاب در مشهد خدمت‌رسانی کنیم؛ نتیجه این اعتماد متقابل، شروع همکاری ما با این مجموعه است. یکی از مفاد این تفاهم‌نامه برگزاری نشست‌های تخصصی در حوزۀ کتاب بود که در راستای عملیاتی سازی آن هدف درحرکتیم.
همچنین از انتشارات مشاوران آموزش که سابقه ۳۰ سال خدمت آموزشی به دانشآموزان و دبیران رشته علوم انسانی را دارد، تشکر می‌کنیم. این انتشارات تا به امروز توانسته در رشته علوم انسانی متوسطه دوم حرف اول را بزند.
در ابتدا عنوان بحث امروز «نقش علوم انسانی در توسعه پایدار» را تشریح می‌کنم تا کلیت بحث روشن شود.
مقصود از نقش علوم انسانی مبانی نظری این علم است که با کمک دانش تاریخ، جغرافیا، روان‌شناسی و… می‌تواند در تبیین معضلات امروز ایران مؤثر باشد.
آنچه بیش از همه اهمیت دارد نقش کارکردی و عملی عالمان علوم انسانی است که در حوزه‌های مختلف برای دستیابی به توسعه پایدار نیاز است. هرسال آمار دانشآموزان و دانشجویان انسانی و فارغ‌التحصیلان این رشته افزایش می‌یابد. تا چند سال پیش ترتیب علاقه و گرایش دانشآموزان به این قرار بود: تجربی، ریاضی و انسانی. در حال حاضر این ترتیب تغییر کرده و بعد از رشتۀ تجربی، بیشترین گرایش دانشآموزان به علوم انسانی است. ما اعتقاد داریم که مجموعه فارغ‌التحصیلان علوم انسانی و مجموع اهالی علوم انسانی یکی از عاملان تأثیرگذار و مهم در پیشبرد این رشته به حساب می‌آیند.
به صرف اینکه بخواهیم مفاهیم توسعه‌گرای موجود در کتاب‌ها را مطرح کنیم توسعه و پیشبردی رخ نخواهد داد، مگراینکه اندیشمندان علوم انسانی پا به عرصۀ عمل بگذارند. به طور مثال هریک از معلمان علوم انسانی در راستای مشارکت اجتماعی خودشان عمل‌گرا بوده و الگویی برای دانشآموزان خود باشند.
لازم است بدانیم که ناکارآمدی موجود در عرصۀ آموزش کشور نتیجۀ ضعف نظام آموزشی ماست. مقصود از نظام آموزشی تنها مدرسه نیست؛ خانواده‌ها، مساجد، صداوسیما، شهرداری‌ها و… نیز شامل نظام آموزشی می‌شوند و با عملکرد ضعیف خود ناکارآمدی آموزشی را به بارآورده‌اند.