رشتۀ علوم ارتباطات اجتماعی
در پاییز سال منتهی به کنکور در پیاده روی اربعین مجالی برایم پیدا شد تا به رشته دانشگاهی مد نظرم بیاندیشم.
من که از ابتدا رسانه‌های جمعی، فضای مجازی و تاثیر بسیار زیاد آن‌ها بر دنیای پیرامون برایم بسیار جالب بود به این فکر کردم که کدام رشتۀ دانشگاهی به علاقه‌ام نزدیکتر است و همانطور که از سر علاقه رشته تحصیلی دوران دبیرستان خود را انتخاب کرده بودم باز هم علاقه‌ام را فدای حرف‌وحدیث دیگران و پول نکنم.
مشورت با معلم راهنمایم مرا به این نتیجه رساند که رشتۀ ارتباطات نزدیک‌ترین رشته به فضای رسانه یعنی حیطه مورد علاقۀ من است.
رشته علوم ارتباطات به طور مبسوط دربارۀ ارتباط و انواع آن بحث می‌کند.
ارتباط چیزی است که دنیای ما را شکل داده است، از زمان نوزادی که با گریه کردن ارتباط برقرار می‌کردیم تا الان که در فضای مجازی با یکدیگر ارتباط می‌گیریم.
یکی از جذابیت‌های رشتۀ علوم ارتباطات اجتماعی، میان‌رشته‌ای بودن آن است؛ به این معنی که برای فهم درست ارتباط، کارشناس ارتباطی باید بر روانشناسی، مدیریت، علوم سیاسی، جامعه‌شناسی و بسیاری از حوزه‌های دیگر مسلط باشد تا بتواند درک درستی از پدیده‌های اجتماعی داشته باشد و راهکار مناسبی برای آن‌ها صادر نماید.
در رشتۀ علوم ارتباطات ابتدا مجموعه‌ای از نظریات و مبانی به شما ارائه می‌شود اما قرار نیست در بحث‌های نظری بمانیم و وارد میدان عمل نشویم. هر چیزی که در فضای مجازی یا رسانه‌های جمعی مانند تلویزیون می‌بینیم در این رشته قابل بررسی هستند.
در کل این رشته یکی از رشته‌های نوپا و نوظهور در ایران است و می‌خواهد ارتباط بین افراد را درک کند و مانع بروز خطا در این ارتباطات شود و راهکارهای مناسبی برای تأثیر بیشتر ارائه کند.
پیرامون بازار کار
به نظر بنده هیچ‌کدام از رشته‌های علوم انسانی در کشور ما بازار کار مشخصی ندارد و از هر کدام از این رشته‌ها می‌توان در کارهای مختلف یاری گرفت و کار آفرینی کرد.