دسته بندی: ادبیات فارسی
نویسنده: رضا شکراللهی
انتشارات: ققنوس
تعداد صفحات: ۱۳۶
«مزخرفات فارسی» یادداشت‌های کوتاه رضا شکراللهی است در رابطه با غلط‌های رایج زبان فارسی است.
کتاب موجز رضا شکراللهی از چنان اختصار و طنز شیرینی برخوردار است که وسوسۀ مطالعه آن زمان و مکان نمی‌شناسد.
من نخستین بار کتاب مزخرفات فارسی را به پیشنهاد یکی از اساتید تهیه نمودم.
فردای روزی که کتاب را خریدم در شلوغی‌های مترو آن را از کیفم درآوردم تا نگاهی به آن بیندازم. واگن قطار یک لحظه هم از صدای مسافران و دست‌فروش‌ها خالی نمی‌شد. کتاب را باز کردم و بخش اول را خواندم. و بعد بخش دوم و بعد چند صفحۀ دیگر. نمیدانم کجای کتاب بودم که در شلوغی‌های جمعیت یک نفر گفت: «شلوغی و همهمۀ مترو جای کتاب خواندن نیست!»
بعد از چند دقیقه، با صدای اعتراض آن زن، تازه متوجه محیط و سروصداها شدم.کتاب به ظاهر کسل کنندۀ زبان فارسی مرا با خود به دنیای دیگری برده بود؛ فراتر از انتظارم.
در کتاب مزخرفات فارسی حکایت جوانی را توصیف می‌کند که به خاطر دزدیدن یک دستمال از مغازه کل مغازه و بازار را به آتش می‌کشد و از همان‌جا اصطلاح «به خاطر یک دستمال قیطریه را به آتش نمی‌کشند».
در بخش دیگر نویسنده حکایت اصطلاح معروف «کج دار و مریز» را روایت می‌کند،
و با بیان داستان در ذهن خواننده تا همیشه شکل نوشتاری صحیح اصطلاح را ثبت می‌کند.
محمد حسن شهسواری در توصیف این کتاب نوشته‌است:
«اگر کتاب مانند سایر کتاب‌های آموزش درست‌نویسی نوشته می‌شد (یعنی با ساختار خشک و ساده بیان نکته‌ی ویرایشی همراه با چند مثال) باز هم خواندنش بر هر نویسنده در هر زمینه‌ای واجب بود، اما حالا هیچ نیازی به توصیه وجود ندارد. زیرا کافی است شما کتاب را دست بگیرید، محال است رهایش کنید. چون کتاب در ساختار روایت شکل گرفته است. و البته که شما هم مثل هر بشر دیگری به داستان معتاد هستید.» (شماره‌ی پنجاهم مجلۀ اندیشه‌ی پویا اردیبهشت ۱۳۹۷)
با همه‌گیر شدن شبکه‌های اجتماعی و رواج رسم‌الخط‌های من‌درآوردی و اختیاری به همه فارسی زبانان که در مکالمه‌های روزمرۀ خود از این زبان استفاده می‌کنند، مطالعۀ کتاب کم حجم و روان رضا شکراللهی را پیشنهاد می‌کنم.